5 jaar

31 mei 2014. Het ligt 5 jaar achter ons. "Het" is hier de diagnose die Marcel kreeg op een rustige zaterdag. Marcel is voor de geneeskunde genezen!

En daarom kruip ik heel erg graag nog eventjes achter mijn computerscherm om julie te vertellen hoe we het nu stellen. Wat ben ik gelukkig om hier te mogen schrijven dat we het heel erg goed hebben.

Er lopen hier 3 kinderen rond het huis die hun creativiteit elke dag uitdagen. En bijgevolg ook de papa want er kan wel eens wat materiaal verdwijnen uit zijn werkplekje. Ze slagen er in om zich op de leukste manieren bezig te houden.

Geen basketbalring? Geen probleem.

Geen ladder? Geen probleem.

Geen wapens? Geen probleem.

Oplossingsgericht denken. Yep, dat kunnen die kids van ons wel.

En wat maakt ons hart een sprongetje als we zien hoe Marcel & Achiel samen de wereld ontdekken. Zelden zijn ze meer dan 5 meter uit elkaar verwijderd. Wat moet dat heerlijk zijn om je beste vriend altijd bij je te hebben. Versta mij niet verkeerd: ook ruzie is er op tijd. Maar de keren dat ze elkaar daarna in het gezicht kijken en uitbarsten in lachen..tjah een tweelingding zeker?

Ze zijn aan het uitbloeien tot heerlijk jongens! 

En met zus erbij vormen ze het meest zalige trio om rond mij te hebben. 

Om met de woorden van opa af te sluiten: "ê ze't goed..."

We hopen op nog vele zalige winters en warme zomers en vooral heel veel warmte in nus hartje♥

Aan alle kindjes die nu aan het vechten zijn: Er wachten jullie nog mooie tijden. ♥